Dit proefschrift gaat over het meten van sociale uitsluiting in gezondheidsonderzoek. Sociale uitsluiting verwijst naar het onvermogen van mensen om volledig deel te nemen aan de maatschappij waarin zij leven.
De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) ziet sociale uitsluiting als een veelbelovend concept om gezondheidsongelijkheden te begrijpen en aan te pakken. Een wetenschappelijke benadering van sociale uitsluiting vereist een duidelijke definitie en een operationalisering die nauw aansluit bij het onderliggende concept.
In gezondheidsonderzoek is het concept sociale uitsluiting echter niet of nauwelijks gedefinieerd, een algemeen aanvaard meetinstrument ontbreekt en de wetenschappelijke basis is niet goed ontwikkeld. Dit staat de opbouw van kennis rondom sociale uitsluiting en gezondheid in de weg.